Akademia Przyrodnicza doświadczenie radości
Najlepsze wrażenia z Akademią Przyrodniczą
Pasja obserwowania ptaków połączona z doskonałą znajomością terenu zapewnia ekscytujące przeżycia każdego poranka. Aktywny odpoczynek na świeżym powietrzu w gronie kilku osób jest okazją do nawiązania relacji i poznania niepowtarzalnej przyrody Roztocza.
Zarejestruj sięCiesz się obserwacją ptaków z Akademią Przyrodniczą
Obserwacja ptaków o poranku to prawdziwe emocje i pozytywna energia na cały dzień. Birdwatching połączony z jazdą na rowerze uskrzydla umysł i ciało. To elitarne zajęcie jest osiągalne dla każdego z nas.
Nadchodzące wyprawy
Proponujemy wyprawy rowerowe (Bird&Bike) i wyprawy terenowe (Bird&Car), które zapewniają obserwacje najciekawszych gatunków ptaków występujących na Roztoczu. Oferta jest na bieżąco modyfikowana i uwzględnia zmiany w liczebności poszczególnych gatunków ptaków, związane z ich biologią oraz aktualne warunki w środowisku.
Pora na myszołowa 26.12
Pora na myszołowa 27.12
Pora na myszołowa 28.12
Pora na myszołowa 29.12
Pora na myszołowa 30.12
Pora na myszołowa 31.12
Newsy z Roztocza
Rodzina srokoszy (Lanius excubitor)
Łąka to jedno z ciekawszych miejsc do obserwacji ptaków, szczególnie wiosną i latem. Wczoraj podczas wyprawy rowerowej było fantastyczne spotkanie z rodziną srokoszy/Great Grey Shrike (Lanius excubitor). Najpierw pokazała się para rodzicielska srokoszy, która czuwała w pobliżu ukrytych w młodej sośnie dwóch podlotów srokoszy. Młode ptaki, co było dla mnie zadziwiające, nieruchomo siedziały ukryte pomiędzy młodymi pędami sosny, co stworzyło doskonałą okazję do zrobienia filmu. Jak wiadomo, ich zachowanie związane jest z zachowaniem ich własnego bezpieczeństwa. To była niezwykle emocjonująca obserwacja. Srokosz, jest ptakiem drapieżnym obecnym na Roztoczu przez cały rok. Poluje na duże ofiary, takie jak myszy czy drobne ptaki. Ma zwyczaj gromadzenia zapasów pokarmu, który nabija na kolce ciernistych krzewów.
Pójdźka (Athene noctua)
Pójdźka to coraz rzadziej występująca sowa w Polsce. Jej liczebność szacuje się na około 1000 par. Jest objęta ścisłą ochroną gatunkową i wymaga ochrony czynnej. Jest symbolem bogini Ateny, stąd jej łacińska nazwa. Ptaki te licznie gnieździły się w załomach murów Akropolu, wierzono więc, że Atena używała ich jako swoich posłańców. Pójdźka najbardziej aktywna jest o zmierzchu i o świcie. Często można wypatrzyć ptaki wygrzewające się w promieniach słonecznych na kominach, dachach czy drzewach. Pójdźki żerują na otwartym krajobrazie rolniczym. Na wilgotnych terenach żywią się dżdżownicami, a jeśli zaś siedlisko jest stosunkowo suche to ich pożywieniem są większe owady. Pójdźki odżywiają się także gryzoniami, a w zimie również drobnymi ptakami. Wypluwki pójdźki najczęściej można znaleźć w pobliżu gniazda, a także pod czatowniami i w miejscach odpoczynku. Głos pójdźki przypomina miauczenie kota (na filmie). Zagrożeniem dla pójdźki jest uszczelnianie budynków i wycinanie starych dziuplastych drzew. Nadużywanie środków ochrony roślin i nawozów sztucznych na polach zabija dżdżownice i owady, które są głównym pokarmem pójdźki w okresie lęgowym. Gatunek ten potrzebuje pastwisk i łąk z niską roślinnością, które są regularnie koszone lub wypasane przez bydło. Jej liczbę ograniczają kuny domowe i koty, które są dużym zagrożeniem, szczególnie dla młodych ptaków.
Zaganiacz (Hippolais icterina)
Zaganiacz to żółtawo-oliwkowy ptaszek z pomarańczowym wnętrzem dzioba, który należy do rodziny trzciniaków. Zamieszkuje: parki, sady, ogrody, zadrzewienia nadrzeczne i śródpolne. Czasem jest widywany w olsach, parkach, zdziczałych sadach i na cmentarzach. Jego barwy maskują go wśród listowia i bardzo trudno go wypatrzeć pośród roślinności. Kiedy samiec śpiewa, to zajmuje eksponowane gałęzie, tak by był dobrze słyszany w swoim rewirze. Każdy zaganiacz śpiewa trochę inaczej, bo ma w pamięci głosy ptaków, które spotykał na zimowisku w Afryce i w drodze na lęgowisko. Jego pieśń zawiera kilka fraz, które ptak głośno powtarza, wplatając fragmenty zasłyszanych utworów, a nawet odgłosy lokalnej cywilizacji. Zaganiacze dużo krócej przebywają na terenach lęgowych niż na zimowiskach. Do Afryki południowej ptaki te odlatują już w końcu sierpnia, czasami na początku września. W ostatnich czasie obserwuje się wahania liczebności tego gatunku. Pozostawiając śródpolne zadrzewienia i zagajniki tworzymy siedlisko dla tych pięknie śpiewających ptaków.
Dzięcioł średni (Dendrocopos medius)
Dzięcioł średni (Dendrocopos medius) to jeden z 10 dzięciołów występujących w Polsce. Jest nieco mniejszy od dzięcioła dużego, ma krągłą głowę a jego brzuch ma wyraźnie ciemne kreskowanie. Obie płcie są podobnie ubarwione, przy czym barwy samca są intensywniejsze, a czapeczka zachodzi głębiej na tył głowy. Dzięcioł średni zamieszkuje lasy, parki i ogrody ze starymi drzewami liściastymi. Chętnie osiedla się w łęgach oraz w sąsiedztwie łąk, pastwisk i polan. Dziuple wykuwa w spróchniałych pniach, która może służyć mu przez kilka lat. Żywi się owadami i ich larwami, których nie wykuwa z drewna lecz skacząc po gałęziach zbiera pokarm wśród liści i zakamarków kory. Ponadto zjada sok drzewny. Porusza się podobnie jak inne ptaki (nie tylko w pozycji pionowej jak inne dzięcioły) i potrafi siadać w poprzek gałęzi a nawet na niej zawisnąć. Największym zagrożeniem dla dzięcioła średniego jest wycinanie dojrzałych drzewostanów liściastych oraz starych, zamierających lub martwych drzew. Obserwacja dzięcioła średniego na Roztoczu jest atrakcją dla zwiedzających ten region.
Strona 2 z 22