Bażant to ptak sprowadzony z Azji w XVI wieku, który zachwyca swoją egzotyczną urodą. Dotyczy to samca bażanta, który dzięki swojemu ogonowi mierzy 90 cm długości. Jego metalicznie lśniąca, turkusowozielonofioletowa głowa i szyja z okazałym zestawem „biżuterii”, wydatne płatki czerwonej brodawkowatej skóry wokół oczu, biała obroża na szyi, rdzawobrązowy tułów, połyskująca kasztanowa pierś pokryta czarnymi, a na skrzydłach również białymi cętkami przypomina przepiękną tkaninę, która lśni w słońcu. Samice bażanta - kury mają popielatobrązowy płaszcz pokryty ciemnymi cętkami przypominającymi kształtem podkowy. Ogon mają długi, ostro zakończony, dochodzący do 70 cm długości. Często kryją się w zaroślach wraz z młodymi, które mają podobne upierzenie do matki. Wiosną samce przechadzają się po polach i łąkach rozpoczynając zajmowanie terytoriów. Odzywają się charakterystycznym głosem oznajmiając wszystkim ustanowienie swojego terytorium. Każdy samiec walczy z rywalami o terytorium i swój własny harem, który może liczyć nawet kilkanaście kur, ale zwykle jest ich 3 lub 4. Lęgi bażantów, podobnie jak innych ptaków gniazdujących na ziemi są narażone na utratę z uwagi na: zbyt wczesne wykaszanie roślin na polach, długotrwałe deszcze, stosowanie środków chemicznych na polach oraz liczne drapieżniki. Obserwacje toków bażantów to wielka przyjemność dla każdego z nas.