Jemiołuszka (Bombycilla garrulus) to pięknie ubarwiony ptak, który przylatuje do Polski na zimę. Pojawia się późną jesienią, a odlatuje w marcu lub kwietniu. Jemiołuszki zamieszkują tajgę w rozległych lasach iglastych i mieszanych krajów skandynawskich i tam wyprowadzają jeden lęg w roku. Na szczycie głowy jemiołuszki znajduje się wyraźny trójkątny czub z szarobrązowych piór, będący jakby przedłużeniem czoła. Zarówno samce, jaki i samice są podobnie aksamitnie ubarwione. Ptaki te żyją w stadach po kilkadziesiąt sztuk. Ich obecność zdradza charakterystyczny dźwięk, podobny do dzwoneczków. Jak nazwa wskazuje ptak ten żywi się przede wszystkim owocami jemioły, ale chętnie zjada również inne owoce (jarzębiny, głogu, ligustru, tarniny, dzikiej róży, śnieguliczki, kruszyny, jałowca, cisu, kaliny koralowej). Zwykle możemy zaobserwować, jak ptaki te siedzą po kilkanaście na jednej gałęzi i pałaszują owoce jemioły. Trawienie połkniętych owoców w całości twa krótko a niestrawione resztki pokarmu (w tym nasiona) zostają wydalone, co przyczynia się do rozsiewania nasion różnych roślin. Często można je obserwować kiedy piją wodę z rzek, a gdy większość wód jest zamarznięta, to zajadają śnieg. Na Roztoczu jemiołuszki obserwowane są corocznie, głównie pod koniec zimy i stanowią wielką atrakcję dla obserwatorów ptaków.